In dit unieke boek zijn 200 foto’s opgenomen die Alphons Hustinx in de oorlogsjaren maakte. Het zijn allemaal kleurenfoto’s en dat was voor die tijd bijzonder. Hustinx reisde door heel Nederland en gaf presentaties met dia’s. Ondertussen maakte hij in de plaatsen waar hij kwam foto’s. Die maakte hij in eerste instantie voor zichzelf, het materiaal werd pas na zijn dood ontdekt. In het boek zijn ze chronologisch opgenomen en van een toelichting voorzien. Voorts heeft het boek een uitgebreide inleiding over de oorlogsjaren en aan het einde bovendien een tijdlijn van de oorlogsjaren inclusief de aanloop en het vervolg. Naast de kleurenfoto’s van Hustinx zijn er ook zwart-wit foto’s opgenomen die het verhaal van de oorlog vertellen.
Bij Hustinx zie je niet alleen oorlogsbeelden maar ook ‘onschuldige’ dorpsgezichten en natuurfoto’s, het leven ging ook gewoon verder, niet iedereen was zich van de ernst van de jodenvervolging bewust. Het boek roept bij mij veel emotie op, juist door de kennis achteraf. De gruwelijkheid van het Nazi-regime komt bij je binnen door het zien van de hypocriete propaganda en de uitgemergelde mensen in het laatste oorlogsjaar. Hustinx fotografeerde wat hij zag, waarschijnlijk niet met de opzet een kroniek van de oorlog te maken, maar deed dat zijns ondanks in feite wel. Dat maakt dit boek tot een waardevol document.