Vandaag had ik een lunchafspraak in Utrecht. Ik rijd geen auto en wilde met de trein reizen. Vanwege een spierziekte gebruik ik een loopfiets als hulpmiddel. Daarmee maak ik gebruik van gelijkvloerse openbaar vervoermiddelen, zoals de metro. Ik dacht dat ook de moderne Sprintertreinen toegankelijk zijn.
Op het station Rotterdam Alexander werd ik een illusie armer. Ik zag alleen maar treinen met een hoge opstap waar ik niet zelfstandig in kom. Voortaan moet ik dus bij de NS assistentie vragen. Dat kost de NS per gehandicapte reiziger natuurlijk veel geld.
Dat kan bespaard worden door te zorgen voor treinen, waar je met een rollator, loopfiets of rolstoel wel in kunt. Moeten we tot sint-juttemis daarop wachten en voortaan thuis eten?

© José van Rosmalen, 2013

zie ook: http://120w.nl/2013/lunchafspraak/