Simon Carmiggelt, De avond valt

Simon Carmiggelt stopte in 1980 met het dagelijks schrijven van zijn Kronkel in het Parool en deed dat vanaf toen drie keer per week. Hij was toen boven de 65 in een levensfase die hij karakteriseerde als ‘de avond valt’. De columns zijn kwalitatief zeker niet minder dan zijn vroegere werk, hij maakt wat meer gebruik van zijn herinneringen en zijn lange levenservaring. Een mooi verhaal vind ik dat over een oude loodgieter die nog in het kamp Vught had gezeten en vertelt over zijn ervaringen. Het eindigt met een wederzijdse buiging. Het boek bevat ruim veertig columns, soms uit meerdere delen bestaand.