Anna Enquist, Het meesterstuk

Dit is een gelaagde en gecompliceerde roman. Na een keer lezen heb ik nog niet het gevoel hem geheel te bevatten. Wel merkte ik dat het boek me verschillende keren meesleepte maar dat ik het ook hier en daar chaotisch vond, misschien door de schrijfster bewust gewilde chaos, misschien schort er ook iets aan mijn ordenend vermogen. Het verhaal speelt in Amsterdam met de kunstenaar Johan Steenkamer en zijn oudere broer Oscar. Het meesterwerk van Johan blijkt uiteindelijk plagiaat, een kopie van het werk van zijn vader . Hij wordt ontmaskerd door zijn oudere broer, juist tijdens de feestelijke onthulling in het Amsterdamse museum. De climax van het familiedrama dat zich in het boek voltrekt als in een dramatische opera. Johan is gescheiden van Ellen. Ze hebben een dochter verloren. Hij laat haar in het rouwproces in de steek. Enige jaren na het verschijnen van dit boek overleed de dochter van de schrijfster aan een auto-ongeluk. Het thema van het dode kind komt hard bij je binnen als je het verhaal leest.
Het is vooral ook een verhaal over onttakeling en desillusie, van een familie die uit elkaar valt en ook van de pogingen om toch weer tot elkaar te komen. De schrijfster trekt veel registers open. Ik heb de indruk dat de compositie iets strakker zou kunnen zijn, om het verhaal wat bevattelijker te maken. Er zit ook wel veel liefde in het verhaal, als tegenwicht tegen de onmacht. Het kunstwereldje wordt met humor en ironie beschreven. Het snobisme van de nieuwe kleren van de keizer in de biotoop rond het Museumplein.