Gisteren belandde ik met een tijdmachine vanuit het jaar 1988 in 2013. Ik stapte in een trein. Dat vervoermiddel had je dus nog steeds. In de trein keek ik naar de mensen om me heen.

Ik zag dat bijna iedereen een ding in zijn hand had, waarop een schermpje zat. Mijn medepassagiers drukten op allerlei knopjes en ik hoorde ook verschillende piepjes. Sommigen begonnen ineens zomaar te praten over hun persoonlijke leven, niet tegen iemand anders in de trein, maar tegen dat ding.

Ik snapte er niets van, is dit nou een spookhuis of een gekkenhuis: mensen die een uur lang steeds alleen naar dat ding kijken en erin praten.

Ik wilde weer terug naar de tijd zonder dat ding.

© José van Rosmalen, 2013

zie ook: http://120w.nl/2013/het-ding/