Onlangs besteedde het programma Nieuwsuur aandacht aan de tilservice in Amsterdam voor mensen met een handicap die in een bovenwoning wonen of een bovenwoning willen bezoeken. De uitzending riep heftige emoties bij mij op. Ik voelde waardering voor de mensen die de hulp verlenen, maar ik voelde vooral ook ongemak omdat deze hulp nodig is. Het is pijnlijk en naar om in een huis te wonen, waar je op eigen kracht niet in of uit kunt, om in je huis gevangen te zitten.

Vooral in de grote steden zijn er nogal wat bovenwoningen die alleen per trap bereikbaar zijn. Als je nog relatief jong bent en ook goed ter been,  dan is het wonen in een dergelijke woning in het algemeen geen probleem. Maar als je een tijdelijke of blijvende fysieke beperking krijgt, dan worden trappen lastig en is een gelijkvloerse woning, die vanaf de straat of met een lift drempelvrij te bereiken is, een uitkomst.
Mensen die niet met beperkingen te maken hebben, staan er vaak niet bij stil dat een woning je kan gaan belemmeren, omdat je de slaapkamer of de badkamer niet meer kunt bereiken. Zo ken ik mensen van rond de zeventig die nog de stap zetten om een huis met meerdere verdiepingen te gaan bewonen.

Ik begrijp dat voor velen ‘een huis met een tuin’ een ideaalbeeld is. Toch pleit ik voor meer woningen die zonder drempels te bereiken zijn. Toegankelijke huur- en koopwoningen maken mensen minder afhankelijk van eventuele voorzieningen zoals een traplift of de genoemde tilservice. In Nederland is er al tientallen jaren geleden aandacht gevraagd voor meer aanpasbaar bouwen. Toch zie je dat er nog altijd veel nieuwe woningen worden gebouwd die niet goed aanpasbaar zijn, zoals woningen waar je al een trap moet nemen om de voordeur te bereiken. Architecten zouden zich de nadelen daarvan meer moeten realiseren.

Zelf woon ik nu ruim twintig jaar in een appartement dat goed toegankelijk is. Geen trappen en weinig drempels. Bovendien dicht bij voorzieningen zoals winkels en een metrostation. Een minpuntje is dat de deur van de badkamer te smal is om met een rolstoel binnen te komen. Ik kan me nog zonder rolstoel verplaatsen, maar als dit verandert is een bredere deur en een inloopdouche wenselijk. Ik bereid me daar nu mentaal op voor.

Ik vind dat mensen ongeacht hun inkomen in een voor hen geschikt huis moeten kunnen wonen. Vooral in de grote steden zijn die onvoldoende beschikbaar of ze zijn te duur. Het moeten tillen van mensen mag toch niet een blijvende oplossing zijn. Het is naar om getild te moeten worden en het is ook erg belastend om mensen te tillen. Ik vind dat iedereen het recht heeft op een woning, waarin men zich niet voelt opgesloten.

 https://www.supportbeurs.nl/nieuws/tekort-aangepaste-woningen-wordt-alleen-maar-groter