Jelle Brandt Corstius, As in tas

Allereerst iets over het boek dat niets met de inhoud te maken heeft. Van de 152 bladzijden zijn er niet meer dan 100 met tekst. Die tekst begint pas op bladzijde 15 en tussen elk van de 13 hoofdstukjes zit er vier pagina’s leegte waaronder steeds hetzelfde plaatje van de fietstocht van Jelle van Amsterdam naar de Rivièra. Kortom de uitgeverij heeft wel erg zijn best gedaan om een dun boekje op te blazen. Het is overigens wel een mooi boekje. Jelle is de zoon van een knappe en ook eigenzinnige en rare vader, Hugo Brandt Corstius die wiskundige en taalkundige was. In 2014 overleed hij na een periode van dementie en aftakeling. Jelle ondernam daarna een fietstocht van Amsterdam naar Zuid Frankrijk en nam de as van zijn vader mee om die in de Middellandse Zee uit te strooien. Hij maakte vroeger vaker fietstochten met zijn vader en dit was zijn afscheidstocht.
Hij beschrijft de etappes en wat hij onderweg meemaakt, maar vooral ook de herinneringen aan zijn vader. Soms met schaamte en ongemak, maar vooral ook met liefde voor zijn unieke persoon en unieke kwaliteiten. Het is daarmee een mooi persoonlijk boek geworden. De vele niet ingevulde pagina’s geven je als lezer ook al weer wat ruimte, al mag dat van mij een tikkeltje minder zoals ik hier boven al aangaf.