Anna haalt de post uit haar brievenbus. Twee brieven van goede doelen, een rekening van de loodgieter en een brief in een lichtpaarse enveloppe. Ze ziet een postcode met huisnummer aan de achterzijde. Het zegt haar niets. Ze gebruikt haar nagels om bij de brief te komen. De blauwe letters op het roze papier hebben als aanhef ‘Weet je nog wel Anna?’
‘Jij wordt morgen vijfenzeventig, ik ben al tachtig. Vijftig jaar geleden nam je mijn vriend Rob mee naar jouw flat. Je hebt van hem genoten tot hij tegen die boom aanreed. Ik heb het krantenberichtje bewaard. We zijn daarna allebei alleen gebleven. Wat ik voor je voel, zie ommezijde.’
Anna kijkt naar de cactus in het verdorde landschap.

https://120w.nl/2018/verdord-verleden/