Angst
Zwart is het vuur
van zijn tong afgebeten
Zijn ogen zijn hol
nu hij ziet wat er
werkelijk gebeurt
Zijn handen tasten de muren langs
nog eenmaal voelt hij het leven zelf
struikelend over zijn eigen weg
Ademen
namen noemen het leven
overdenken weten dat de dood
de medemens kan zijn
nu in het zand te vallen
© José van Rosmalen
Reactie plaatsen
Reacties