Elouise Kluvers, Jouw oorlog, mij een zorg

Elouise en Ingrid Kluvers zijn geboren in 1947 en 1949, babyboomers dus, net als ik. Elouise was ooit een studiegenote van mij in de sociale psychologie. Zij besloten halverwege de jaren zeventig om zich te verdiepen in het oorlogsleed van mensen die na de oorlog waren geboren met ouders met heftige oorlogservaringen. Zij deden dat door 21 interviews te houden met mensen geboren van 1946 tot 1962. De achtergronden zijn nogal verschillend: kinderen van ouders die een concentratiekamp overleefden, slachtoffers van Japanse overheersing, maar ook ouders met een NSB-verleden. Veel van de geïnterviewden hebben last van het oorlogsverleden van hun ouders dat die ouders vaak niet hebben kunnen verwerken. Het oorlogstrauma gaat dan over op de volgende generatie. Sommige kinderen begrijpen en respecteren hun ouders, sommige reageren zelfs ronduit afwijzend. In een nabeschouwing bepleiten de auteurs voor meer aandacht voor hulp aan tweedegeneratieslachtoffers. Het boek is al weer 45 jaar geleden geschreven. Wat me opvalt is de intensiteit van de verhalen waarbij je ook de betrokkenheid van de auteurs proeft..