Herman de Man schreef dit boek in 1936. Het zijn verhalen die spelen in de Lopikerwaard in het jaar 1890- 1891. Er was toen een zeer strenge winter. De Man beschrijft een harde werkelijkheid van armoede en ontbering, van verloedering door te veel alcohol te drinken en ook van geweld. Door de ijzige kou leken de normale fatsoensgrenzen te vervagen. De Man gebruikt veel archaische uitdrukkingen en vervoegingen, waardoor je als lezer voelt om in een volstrekt andere tijd te belanden. Als je eenmaal aan het lezen bent, is het toch wel voldoende toegankelijk. De Bibliotheek in Schoonhoven had in het jaar 2021 een voorleesproject, waarbij he hele boek werd voorgelezen en besproken. Dat is hier te volgen: https://samh.nl/barre-winter/. In de tijd dat de Man dit boek schreef was de streekroman een gewaardeerd genre, waarschijnlijk meer dan nu. Het hoort dus zeker wel bij de literauur, het heeft spanning en vaart en het is met wellust geschreven.