De twee oudere dames zaten bij me in de auto. Ik had ze opgehaald in het verzorgingshuis voor een ritje in een natuurgebied. ‘We zijn zussen’, zei de jongste, ‘ik ben 80 en zij is 94.’

De oudste van de twee zat er stilletjes bij. Het gesprek ging over familie. Ik voelde dat er iets was en ineens kwam het verhaal van tachtig jaar geleden naar boven. ‘Mijn moeder is verkracht door haar vader; ze was nog geen veertien. Die man was een waardeloos type. Hij was haar vader en ook de mijne. Ze is mijn moeder en ook mijn zus. We zeggen altijd dat we zussen zijn.’

Al haten wij allebei dezelfde man, juist daarom zijn we elkaars maatjes!

© José van Rosmalen, 2013

zie ook: http://120w.nl/2013/zussen-2/