Ik lees de brieven, de teksten van toen

proef wat ze nu met mij doen

 

Ik zag nog geen menselijk kwaad

en zie nu het klopt niet al wat er staat

 

Woorden liepen er vast als een wiel

draaiend in de motor van mijn ziel

 

De zuurstof werd langzaam vervuild

klemmend in mijn keel die zachtjes huilt

 

Het zijn de beelden, de gestalten van weleer

ze zijn er nog en toch ook niet meer.