De blinde Pers zat in de achterkamer van de bungalow bij zijn oude vriendin, in een stadje in Brabant. Ooit was hij ingenieur bij een oliemaatschappij, nu was hij vooral het object van zorg van tante Jeanne.
Zij dweepte graag met grote namen. ‘Mijn goede vriend Drees, Juliana mijn maatje, mevrouw Roosevelt sprak mij vol lof toe.’

Ik hoorde haar aan in de voorkamer en zag Kyran die met een hoofdtelefoon naar cd’s luisterde. Zij sprak uit de hoogte over mijn moeder. ‘Een eenvoudige vrouw.’
Toen was het genoeg. Ik zei dat ik weer verder moest, nog een eind fietsen naar Zaltbommel.
Een koude wind kwam om de hoek van het huis.

Jeanne en Kyran leefden er nog enkele jaren.

c José van Rosmalen, maart 2015

zie ook: https://120w.nl/2015/hoog-in-de-bol-2/