Lennaert Nijgh, Tekst en uitleg, liedteksten

 

 

Lennaert Nijgh is vooral bekend geworden door de teksten die hij schreef voor Boudewijn de Groot. Ze kenden elkaar van de middelbare school in Haarlem. Nog voor zijn twintigste schreef Lennaert al bekende nummers zoals ‘meneer de president’ , ‘aan het strand’ en ‘de Noordzee’. Hij schreef later voor Rob de Nijs ‘Malle Babbe’ en ‘meester Prikkebeen’ en voor Liesbeth List en Ramses Shaffy ‘Pastorale’.
In het boek vertelt hij in korte hoofdstukjes over de achtergronden van zijn teksten. Je proeft tussen de regels door dat hij op wat latere leeftijd steeds depressiever werd, door alcoholisme en door steeds weer mislukkende relaties. Hij hunkerde naar liefde en komt er eerlijk voor uit dat hij een hoerenloper was.

Oudezijds

De stad spoelt in het donker dicht,
de Oude Kerk slaat twaalf uur
en langs de grachten vonkt rood licht,
het sein staat vrij voor avontuur.
Je loopt het plein rond, heen en terug,
met zoveel anderen zonder naam,
diep in hun kraag, gebogen rug,
hun voetstap aarzelt bij elk raam.
Soms wenkt een meisje: kom er in
en altijd wind je dat weer op,
al heb je helemaal geen zin
in haar betekenende kop.
Je zoekt een lichaam, jaagt op buit,
een vrouw kan mooi zijn in dit licht,
toch zoek je niet de mooiste uit,
maar eentje met een lief gezicht.

Dit is het eerste van de drie delen van een gedicht/ lied dat nooit op muziek is gezet.

Het meest aansprekend vind ik de gedichten en teksten die realistisch teruggrijpen op gebeurtenissen of herinneringen. Minder spreken me de surrealistische of psychedelische teksten aan zoals bijvoorbeeld ‘meester Prikkebeen’.
Lennaert Nijgh is op zijn 57e overleden. Zijn teksten zijn nog niet vergeten.
Trefwoorden: #liedteksten, Nederlands repertoire.