Deze Maigret is in het Nederlands eerst uitgebracht als ‘ Maigret en de dorpsgek’ en later als ‘Maigret en de krankzinnige van Bergerac’. Het verhaal werd in 1932 geschreven en hoort dus bij de vroege Maigret- boeken.
Maigret reist vanaf het station D ‘ Orsay in Parijs dat we nu kennen als museum met de nachttrein naar het zuiden en in de slaapcoupé komt hij een merkwaardige man tegen die hinderlijke geluiden maakt. Vlakbij de bestemming springt hij uit de dan langzaam rijdende terrein en Maigret aarzelt niet en springt ook uit de trein. Hij wordt beschoten en raakt ernstig gewond. Maigret moet revalideren in een hotel in het centrum van het stadje en hoort dan van diverse lustmoorden die hebben plaatsgevonden. Vanaf zijn ziekbed gaat hij aan de slag, tot grote irritatie van de plaatselijke notabelen. Ook mevrouw Maigret heeft in dit boek een zeer actieve rol. Geleidelijk aan weet Maigret de puzzel op te lossen, waarbij er sprake blijkt te zijn van een internationaal netwerk dat zich tot in Marokko afspeelt, met een hoofdrol voor de dokter, zijn vrouw en schoonzus met wie hij een overspelige relatie heeft. Wat mij opvalt en ik zag dat op Wikipedia ook bevestigd, is dat Simenon nogal negatief schrijft over de jood Samuel Meijer, dus antisemitische stereotypen hanteert over de rijke en onbetrouwbare jood. Ik was daar niet eerder van op de hoogte en het was me eerder ook niet opgevallen. Het verhaal loopt tragisch af voor de dokter en zijn geliefde schoonzus. Maigret hanteert diverse trucs om de toedracht te ontrafelen.