In deze korte roman is de ongetrouwde onderwijzeres juffrouw Jean Brodie de hoofdpersoon. Het boek speelt in de jaren dertig van de vorige eeuw op een kostschool in het Schotse Edinburgh, met daarnaast diverse terugblikken vanuit een later perspectief. Het boek is begin jaren zestig geschreven. Jean Brodie heeft een groepje jonge meisjes min of meer in haar pedagogische greep, die op jonge leeftijd met haar dwepen en nieuwsgierig zijn naar haar leven. Juffrouw Brodie is zelf in de ban van Mussolini en later ook van Adolf Hitler, autoritaire fascisten dus. De directrice van de school vertrouwt juffrouw Brodie niet en probeert de meisjes uit te horen, die aanvankelijk loyaal blijven aan hun juffrouw. Hierbij speelt ook de ( verdrongen) seksualiteit een grote rol en de nieuwsgierigheid naar het liefdesleven van hun lerares. Uiteindelijk worden haar politieke opvattingen juffrouw Brodie fataal. De schrijfster herhaalt heel vaak karakteriseringen van de personages, zoals domheid of seksgerichtheid. Bij juffrouw Brodie gaat dit over de zelfverklaarde beste jaren, die in de jaren dertig, toen zij zelf begin veertig was en haar leven vorm zelfstandig vorm kon geven. Na de oorlog waren die beste jaren voorbij, toen ze inmiddels door de school ontslagen was. Diverse van de meisjes van vroeger kijken terug op die tijd, een van hen is al overleden, juffrouw Brodie is er ook niet meer, maar toch was het een belangrijke periode in hun leven, al nemen ze nu afstand van die vrouw. In de verte moet ik denken aan de boeken van Bordewijk over autoritaire opvoedingsmethoden. Die speelden ook in de jaren dertig, ook met het opkomend fascisme als achtergrond. Het is een beknopte roman, maar met een groot thema.

zie ook: https://www.goodreads.com/book/show/25100286-juffrouw-brodies-beste-jaren