Emmy Andriesse fotografeerde in de periode vanaf 1938 tot haar vroege dood in 1953, alles in zwart-wit. In dit boek ligt het accent op foto's van het Nederland van kort na de oorlog, met veel foto’s van Amsterdam. Nederland was toen veel armer dan nu, maar toch stralen de foto’s levenslust en vitaliteit uit. Er staan foto’s van kinderen op die bokje springen, van arbeiders aan het werk, van bevrijdingsfeesten, van zelfbewuste vrouwen. Ook enkele foto’s van schrijvers en dichters zoals Bertus Aafjes en Gerrit Achterberg. Emmy deed ook aan modefotografie en hield zelf van elegante kleding. Helga Ruebsamen schreef een voorwoord in het boek, meer een mijmering dan een toelichting.
Ik was in de jaren vijftig zelf een kind en herken in de foto’s nog wel iets van die tijd, een ijsje voor een dubbeltje, mannen op steigers, kinderen die straatspelletjes doen, die nu lijken te zijn uitgestorven. Het is overigens meer dan nostalgie, Emmy Andriesse fotografeerde vooral mensen in hun dagelijks leven, naturel. Dat blijft boeien.