Onze vader
Onze God in de hemel heeft boeiende jeugdherinneringen. In zijn jonge jaren schiep hij hemel en aarde en ook alle planten, dieren en mensen.
Vele jaren later stuurde hij zijn Zoon om te kijken of het wel goed ging daar op aarde.
God blijft zijn twijfels houden. Mensen gebruiken giftige gassen om andere mensen te doden, één voetballer verdient duizend keer zo veel als een bouwvakker. De mensen gebruiken bovendien zijn naam om hun gedrag goed te praten.
God vraagt zich af of hij het weer zo zou doen als toen hij voor het eerst aan het scheppen was. Hij ziet lichtpuntjes: een meisje helpt haar moeder, een jongen zorgt voor zijn demente vader. Die mensen geven hem weer hoop!
© José van Rosmalen, 2013
zie ook: http://120w.nl/2013/onze-vader/
Reactie plaatsen
Reacties
Ik denk dat de reden waarom Christus, zoon van God, voor ons op aarde kwam, meer is dan een bezoekje afleggen om te kijken of het nog wel goed met ons gaat. Hij weet in zijn alom vertegenwoordigde wijsheid om den drommel wel hoe het met ons mensen is gesteld. Daarom ook de menswording van Gods zoon. Die onze verlossing uit de zonden bracht, in woord en daad. Het is onverstandig te willen schrijven over God in uw persoonlijke bespiegelingen wanneer u zover van het christelijke geloof afstaat. God is van alle eeuwigheid, en we kunnen het ons niet voorstellen, maar bij hem is geen begin en einde. God put niet uit jeugdherinnering en in zijn wijsheid die boven alles uitstijgt schiep hij de wereld met al Zijn goddelijke potenties.
Wel waardering voor uw insectenlied.
Ik herken uw humor in het volgend gedicht
DE SNOEVER
Een snoever liep verwaand vooraan,
door 'n gids geleid op de vulkaan,
en snoefde naar een man of tien:
"'k Heb veel gereisd en veel gezien."
Hij liep zichzelf fier te prijzen
om al die aangedikte reizen;
Amerika, China en Japan
er kwam gewoon geen einde an.
Op 't hoogste punt van de vulkaan
bleef de gids met het gezelschap staan,
de snoever tuurde in de krater,
en riep verschrikt een ogenblik later:
"Ik spreek de waarheid als, ik stel:
het lijkt in alles op de hel."
De leidsman lachte gevat van geest:
"Mijnheer, u bent ook overal, geweest."