Het is nu vijftien maanden geleden. Ik hijgde als ik opstond en kwam nauwelijks meer vooruit. Toch wilde ik niet zien dat er wat aan de hand was. Tot op die maandagochtend dat mijn fysiotherapeut zei, ‘meneer het gaat niet goed met u’. Even verderop zat een arts, die mij direct onderzocht. ‘U moet worden opgenomen; uw hartslag is extreem hoog, waardoor u uitgeput raakt’.  Even later lag ik in de ambulance. In het ziekenhuis kreeg ik een kastje om mijn nek en slikte ik medicijnen om de hartslag te verlagen. Ik had geen infarct of beroerte gehad, maar zat er wel dicht tegen aan. Dankzij de medische kennis kwam ik er bovenop. Daags voor Kerstmis was ik weer thuis.

© José van Rosmalen, 2013