Simon Carmiggelt, Mijn moeder had gelijk
In 1968 overleed de moeder van Simon Carmiggelt, ruim tachtig jaar oud. In deze bundel met vijfendertig verhalen staan de herinneringen van Simon aan zijn ouders en jong gestorven broer Jan centraal. Hij portretteert zijn moeder met onder meer een verhaal over hoe zij haar tachtigste verjaardag vierde en dit helemaal zelf regisseerde. Ook het onvermijdelijke leeghalen van het ouderlijk huis komt aan bod, het wegdoen van kleding, het bekijken van fotoalbums en wat dit allemaal oproept. Jaarlijks ging Carmiggelt op vakantie naar het dorp de Steeg in Gelderland. Diverse verhalen zijn aan het dorpsleven gewijd met rake typeringen van mensen. Een ander dankbaar onderwerp was voor Carmiggelt zijn opgroeiende kleinkinderen David en Claartje, toen nog kleuters. In deze bundel komt vooral de ‘familieman’ Carmiggelt aan bod. Misschien was dat deels ook wel een pose, een imago dat hij in stand wilde houden, maar tegelijkertijd bood het hem een frame om mooie portretten te maken.