Gerrit Komrij, Het boze oog
Gerrit Komrij maakte zich boos over hedendaagse architectuur en stedenbouwkunde. Hij vindt dat de lelijkheid en smakeloosheid wijd verspreid zijn en hij beschouwt architecten als een verwerpelijke beroepsgroep die meer oog heeft voor het eigen prestige dan voor de mensen voor wie gebouwd wordt. Hij komt met veel treffende voorbeelden en foto's om al die lelijkheid te demonstreren. Hij kon goed en humoristisch schrijven en je merkt dat hij ook wel meent wat hij zegt. Er is een grote markt voor nep-antiek en mooie praatjes over stedenbouwkundige concepten gaan er bij veel mensen in als koek. Daarbij benoemt hij ook de politiek, die vaak voor lelijke oplossingen kiest zoals bloembakken die het verkeer moeten afremmen.
Het risico van zijn humor is wel dat de stijl de inhoud gaat overheersen, dat er te weinig aandacht is voor wat wel mooi of bijzonder is. Het boze oog is een manier van kijken die Komrij graag gebruikte om zich vrolijk te maken. Hij fileert veel uitingen van architecten, zoals hij dat ook met tv programma's deed of met in zijn ogen slechte schrijvers. Het is polemiek waarbij je vaak kunt lachen, maar voor het evenwicht wil je dan ook weer de andere kant zien. Duidelijk is dat Komrij tegen rechtlijnigheid is, overal dezelfde vormen, meer grilligheid, meer fantasie, zoals bij Gaudi. Na al die lelijkheid vind je troost in schoonheid.
Het risico van zijn humor is wel dat de stijl de inhoud gaat overheersen, dat er te weinig aandacht is voor wat wel mooi of bijzonder is. Het boze oog is een manier van kijken die Komrij graag gebruikte om zich vrolijk te maken. Hij fileert veel uitingen van architecten, zoals hij dat ook met tv programma's deed of met in zijn ogen slechte schrijvers. Het is polemiek waarbij je vaak kunt lachen, maar voor het evenwicht wil je dan ook weer de andere kant zien. Duidelijk is dat Komrij tegen rechtlijnigheid is, overal dezelfde vormen, meer grilligheid, meer fantasie, zoals bij Gaudi. Na al die lelijkheid vind je troost in schoonheid.