In mijn studententijd haalden we af en toe eten bij ‘de Chinees’. Je kreeg er flinke porties, met zijn achten had je er aan vijf wel genoeg. Ik herinner me nog precies het hoekje waar het restaurant zat en vooral herinner ik me het afrekenen. Het verschuldigde bedrag rekende de man uit met een Chinese abacus. Dat deed hij reuzesnel en zonder fouten.

Toch maakte hij één keer een fout; hij gaf het verkeerde eten mee. Ik ontdekte dat pas thuis. Ik heb nog wel gebeld maar terugbrengen had geen zin. Het was alles bij elkaar een paar tientjes meer waard dan de maaltijden waarvoor ik had betaald.

Zo vergiste de snelle Chinese rekenaar zich toch eenmaal in mijn voordeel.

© José van Rosmalen, 2014

zie ook: http://120w.nl/2014/foutje/