Edward Albee, Wie is er bang voor Virginia Woolf

Ik heb twee keer het toneelstuk ‘ wie is er bang voor Virginia Woolf’ gezien, geschreven door Edward Albee en in het Nederlands vertaald door Gerard van het Reve. Het is een stuk vol vileine dialogen van twee echtparen: George en Martha van middelbare leeftijd en de twintigers Nick en Honey die bij hen op bezoek komen. De drank vloeit rijkelijk en dat beïnvloedt het niveau van de communicatie. De communicatie tussen George en Martha is vaak sadistisch van aard, zij vernedert hem omdat hij het in zijn carrière niet ver heeft geschopt en ze schelden elkaar uit waar het bezoek bij zit. Aanvankelijk willen ze weglopen maar ze worden in het woordenspel betrokken dat ook hen pijn doet. George en Martha spelen ook een spel dat over grenzen heen gaat en uiteindelijk heeft Nick hen door. De façades zijn dan omver getrokken, als ook het meest intieme te grabbel is gegooid. Misschien rest er nog een beetje liefde.
Wie is er bang voor Virginia Woolf, vraagt George.
Ik wel, zegt Martha.
Het doek valt. Een en al dialoog. In sappig Nederlands. Dat is de auteur van ‘ De avonden’ wel toevertrouwd.