Hogere wiskunde
We hadden de rechthoek, de ruit en het parallellogram al gehad. Nu was het de beurt aan het trapezium. Ook daar hoorden weer formules bij. Ik deed tenslotte HBS-b, al was ik allesbehalve een goede leerling. Het boterde niet tussen mij en de wiskunde en zeker niet tussen mij en de wiskundeleraar, die huisde in een altijd muf lokaal.
Lezen en schrijven waren toen al meer ‘mijn ding’, een belangstelling die onder medeleerlingen niet in hoog aanzien stond. In de laatste klas deed ik wat ik kon om het eindexamen te halen en van die school af te komen. Dat lukte uiteindelijk, met toch nog twee vijven, voor wiskunde natuurlijk. Ik struikelde over het trapezium! Zonder kun je ook leven!
© José van Rosmalen, 2013