Vijf meiden kregen die dag hun bul van de Amsterdamse Hogeschool. Ze hadden mij als stagebegeleider uitgenodigd erbij te zijn. Ik ging er met de trein vanuit Utrecht naartoe. Lopend naar het gebouw merkte ik dat het niet meer ging; de wind blies te krachtig.

Ik stapte om vier uur in de trein terug, de laatste die nog tot Utrecht reed. De geplande nieuwjaarsreceptie op mijn werk was inmiddels afgeblazen.
Voor de mensen die kwamen en niet weg konden werden slaapplekken geregeld.

Ik had mijn eigen oplossing om thuis te komen. Ik nam de bus naar Rotterdam en voelde de zijwind beuken. Toen ik aankwam, was het ergste voorbij.
Tijdens de zwaarste storm van deze eeuw hield ik me staande.

c José van Rosmalen, mei 2015

zie ook: https://120w.nl/2015/18-januari-2007/