Anil Ramdas, het geheugen van de stad

Anil Ramdas was een schrijver van Surinaams Hindoestaanse origine en hij had dus ervaring met het leven tussen twee culturen, die van het land van herkomst en die van Nederland. In ‘het geheugen van de stad’ interviewt hij tien migranten of migrantengezinnen. Door het lezen van het boek wordt me duidelijk dat we het begrip ‘ migrant’ nog al makkelijk als een containerbegrip gebruiken, terwijl migranten onderling niet meer gemeen hebben dan dat ze in een ander land of een andere cultuur zijn geboren. Anil is niet nadrukkelijk aanwezig als interviewer maar juist daardoor komen de verhalen des te meer tot hun recht. Daar zijn schrijnende verhalen bij, zoals die van het gedwongen trouwen met een neef of nicht, door een door de familie gearrangeerd huwelijk.
We maken kennis met mensen met een Turkse, Surinaamse, Italiaanse, Indiase, Chinese, Kaapverdiaanse, Joegoslavische achtergrond, onder meer met een zus van de schrijver Abdelkader Benali. Door de verhalen leer je deze mensen beter kennen en besef je dat dit hoort bij de identiteit van een grote stad als Rotterdam. We praten vaak over diversiteit, dit boek maakt dit begrip concreet, een stad is meer een stad van mensen, dan van gebouwen. Het boek is al weer meer dan twintig jaar geleden uitgebracht en had wel wat meer bekendheid verdiend. De interviews worden aangevuld met ontroerende familiefoto’s over heden en verleden van de geïnterviewden.