In Nederland kennen we het minimumloon. Dat is het loon dat je minimaal moet ontvangen als je werkt. Alle werknemers in Nederland vanaf 22 jaar hebben recht op het wettelijk minimumloon. Voor jongere werknemers (15 tot 22 jaar) geldt het minimumjeugdloon.

Bij de formatie van het huidige Kabinet hebben de deelnemende partijen besloten op dit algemene beginsel een uitzondering te willen maken voor mensen met een handicap. Het plan is om hen minder dan het minimumloon te betalen.

Dit plan is discriminerend en beledigend voor mensen met een handicap. Het geeft hen het beeld dat hun inzet en hun kwaliteiten minder waard zouden zijn dan die van anderen. Het geeft aan de maatschappij als geheel het beeld dat je een algemeen beginsel niet van toepassing hoeft te verklaren op een bepaalde categorie en dat je deze categorie mensen dus mag discrimineren. Stel je voor dat je mensen met rood haar of mensen uit de provincie Drenthe het kiesrecht zou ontnemen, dan besef je onmiddellijk de absurditeit van deze maatregel.

We moeten deze weg niet willen gaan. Het College voor de Rechten van de Mens heeft de voorgenomen maatregel discriminerend genoemd. Mensen komen meer dan voorheen in een onzekere positie. Zij kunnen minder pensioen opbouwen.

Ook gemeenten en werkgevers staan niet te juichen bij deze maatregel. Mensen met een beperking worden afhankelijk van het gemeentelijk uitkeringsbeleid. Werkgevers die onder het minimumloon gaan betalen, ervaren dit als asociaal gedrag. De landelijke overheid moet het zover niet willen laten komen.

Ik besef dat de Participatiewet voor mensen met een beperking nog onvoldoende heeft opgeleverd. Vooral gemeenten bleven achter met het realiseren van arbeidsplaatsen. Er moet wel degelijk iets gebeuren om de arbeidsparticipatie van mensen met beperkingen op een hoger niveau te brengen. Mensen met beperkingen moeten ervaring kunnen opdoen.

Bedrijven en instellingen moeten kunnen ervaren dat diversiteit van de werknemers goed is voor de productiviteit en de uitstraling van het bedrijf. Grote werkgevers zoals bijvoorbeeld Albert Heijn en ABN-AMRO hebben hierbij al aantoonbare resultaten geboekt. De beste ambassadeurs zijn mensen met een beperking zelf, die vaak in die beperking hun meesterschap tonen. Je helpt hen niet door hen apart te zetten, te suggereren dat hun prestaties minder waard zijn, maar door hen serieus te nemen en dus ook serieus te betalen.

Zij verdienen dat perspectief. Een samenleving die dat perspectief niet biedt, is een arme gevoelloze samenleving.

https://www.supportbeurs.nl/nieuws/niet-betalen-onder-het-minimumloon